give me the damn robot.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik me hier aan een woordentirade waagde. Bij deze ben ik helemaal terug. Zoals je misschien wel weet leid ik twee bedrijven. Mensen denken vaak dat dat allemaal nogal meevalt want van yoga wordt je toch super rustig. Zeker. Helaas is boekhouden geen yoga. Het is mijn zwakke enkel, mijn achilleshiel tijdens het rennen van de marathon van het bedrijfsleven. Ik doe graag veel - multi-passionate noemen ze dat (voorlopig). Snel verveeld, snel getriggerd en steeds enthousiast. Aan het einde van mijn leven staat op de urne wellicht: haar enthousiasme werd haar te veel. Dat zou ik nu ook al op mijn badjas kunnen laten printen.

De laatste maanden heb ik me bezig gehouden met het automatiseren van mijn bedrijven. Onder leiding van Stijn en zijn onnoemelijke hoeveelheid aan geduld. Want naast mij achter de laptop zitten blijkt geen sinecure.

S: Heb je de inhoud van die pop-up gelezen?

E: Neen.

S: Waarom klik je dan op ja?

S: Heb je die mail gele...

E: Jep! Al geantwoord en verwijderd.

S: Maar dat zou ik afh...

E: Nu is het weg en hoef ik het niet meer te zien.

S: Zal ik me naast je zetten om je te helpen met je boekhouding?

E: Nee hoor, lukt wel.

Twee uur later.

E:

So far, so good. Het loopt dus niet altijd gesmeerd. Maar ik doe mijn best hulp toe te laten, logisch te denken, mijn juist/fout/ik weet het allemaal wel-gevoel los te laten.

Traag maar gestaag timmer ik verder aan een geautomatiseerd bestaan. Locatie-onafhankelijk werken en toch een mooie, warme plek creëren voor yoga. Terwijl ik van op een afstand cijfertjes zie dansen, snot afveeg en Sinterklaas smeek om een boekhoudrobot.

Eentje die ook lacht, af en toe over mijn bolleke wrijft en Russische kinderliedjes zingt.

Alles komt altijd goed.

xo

eva en Pepper.

Hallo, ik ben Pepper en ik kan kei goed boekhouden.