In 2018 voelden we samen de JA om naar zee te verhuizen, een grote stap die (eindelijk) bijna echt wordt. Y e s!
Het viel ook op hoe complementair we zijn op het gebied van werk en hoe graag we ook daar JA op willen zeggen. Toch was er daar in 2018 nog niet echt ruimte voor. We versterkten elkaar sowieso in ieders individuele projecten, dat zeker. Maar zo echt echt echt samen werken. Dat was nog niet voorgekomen. Blijkbaar iets voor in 2019;
Op 4 januari, samen een heerlijk inspiratie weekend nav. "Omdat het kan" georganiseerd. Twee enneagram type 7's die de tien aanwezigen overspoelen met info, oefeningen, inzichten en een ongekende hoeveelheid enthousiasme. Ze hebben hun peren gezien. (maar zeiden wel dat 't tof was)
Daarstraks gaven we ons allereerste co-interview voor Goed Gevoel.
Daar zaten we dan, samen naast elkaar in 2 zeteltjes bij Studio Stil. Een interview te geven over onze levensvisie, de verhuis naar zee en hoe dat er dan uit ziet: elkedagvakantie.
Een interview begot. Met de vrouw van m'n dromen. Zo wat guru-style praten over 't leven. Voor Eva een thuismatch. Voor mij, euh, een eerste keer. Buiten die keer dan dat ik als mannencoach live geïnterviewd werd tijdens de ochtendshow op MNM. Maar die keer was ik dan ook echt mega zenuwachtig (da's dus wel live he!). Dus dit voelde als een soort van herkansing voor mijn zenuw-beheersing/mindfullness/ademhalingsoefeningen.
Megaleuk, zulke dingen met elkaar doen. Ik megaveel bevestiging nodig van Eva: heb ik het een beetje goed gedaan? Vroeg ik na afloop aan haar. Gelukkig. Ze zei dat 't meer dan prima was. Werkpunt voor mezelf genoteerd: be yourself, that's enough.
Veel vragen dien je ons ook niet echt te stellen om een uur te vullen met woorden. Met een simpele openingsvraag "vertel eens: wat is elkedagvakantie?" krijgen we de 60min ook (eenvoudig) vol. Al is een openingsvraag zelfs optioneel: we zijn zo enthousiast en zitten op exact dezelfde golflengte dat 60min monoloog ons ook afgaat. De Elizabeth-zaal boeken staat nog op de to do-lijst.
Het is exact wat ik aan het manifesteren was de voorbije periode (niet die zaal), maar het is onwennig nu - het er is: het besef dat mijn/onze levensvisie een eye-opener en tool kunnen zijn voor anderen. En dat dit dan ook opgepikt wordt. Meer en meer volgers op instagram, mensen die de blog via google vinden, ...
Dat ik dit meteen mag beleven aan de zijde van een top-vrouw/spreker/motivator, maakt het er niet eenvoudiger op om te beseffen dat ik evenveel bijdraag. Ik voel me dan nogal snel "een eenvoudige technologie knul die aan de zijde van dé grote radiomevrouw zit". Anywayz, da's larie - I know - maar toch voelt het soms zo. 'T is alleszins wél mega leuk!
hetleveniseenrollercoaster.be
Ik ga de domeinnaam dadelijk aankopen.
Stijn
